Hindi sapat ang mga salita para malaman mong ako ay nangungulila nang mawala ka. Inangkin kita sa aking isipan, walang kaagaw. Natakot ka sa maaaring mangyari kaya pinili mong lumayo. Kinalimutan na lang rin kita.
Wala akong reklamo. Masaya na ako. Napalaya ka na ng mapagpanakop kong puso. Natuto nang tumibok ang puso ko kahit wala pang laman ito.
Wala ka na sa puso ko, pero walang automatic erase sa alaala. Nasa utak ko pa ang latak ng iyong pagkatao.
Kung magtagpo man tayo muli, makikilala kita. Hindi ko lang alam kung ikaw pa rin ba iyong dati.
Salamat lang.
No comments:
Post a Comment